คำกริยาในภาษาอังกฤษ คือ คำที่แสดงถึงการกระทำของประธาน หรือแสดง สภาพ สถานะของประธานในประโยค ซึ่งคำกริยานั้นล้วนมีอยู่มากมายจนเกิดคำถามขึ้นว่า ในภาษาอังกฤษ คำกริยามีกี่ประเภท แต่ละประเภทนั้นมีอะไรบ้าง หรือบางคนอาจมีคำถามจากคำที่มักเห็นหรือคุ้นหูกันอยู่บ่อยๆ เช่น Main verbs คืออะไร และ helping verbs คืออะไร มาดูคำตอบกันเลยค่ะ
ประเภทของคำกริยา แบ่งออกเป็น 2 ประเภทใหญ่ๆ
1. Main verbs คือ กริยาแท้
สามารภแบ่งออกได้อีก 3 ประเภท
► Intransitive verbs (กริยาที่ไม่ต้องการกรรม)
คือ กริยาแสดงการกระทำที่มีความหมายสมบูรณ์ในตัว คือ ไม่ต้องมีอะไรมาทำหน้าที่เป็นกรรมให้มัน เราก็สามารถเข้าใจได้ เช่น วิ่ง ว่ายน้ำ นอน นั่ง
► Transitive verbs (กริยาที่ต้องการกรรม)
คือ กริยาแสดงการกระทำที่มีความหมายไม่สมบูรณ์ในตัว ต้องมีกรรมมารองรับ เพื่อให้เข้าใจความหมายอย่างชัดเจน เช่น ให้(ให้อะไร) อ่าน(อ่านอะไร) กิน(กินอะไร)
► linking verbs (กริยาเชื่อม)
คือ คำที่ทำหน้าที่เชื่อมระหว่างตัวประธานกับคำนามหรือ adjectives เพื่อขยายตัวประธาน *linking verbs จะไม่มีความหมายเชิงการกระทำนะคะ เพราะหน้าที่มันคือช่วยเน้นตัวประธานกับสิ่งที่มันทำหน้าที่เชื่อมให้ เฉยๆ (อ่านเพิ่ม linking verbs มีหน้าที่อย่างไร)
2. Auxiliary หรือ helping verbs คือ กริยาช่วย
สามารถแบ่งออกได้อีก 2 ประเภท
► primary auxiliary verbs
คือ คำที่ทำหน้าที่เป็นได้ทั้งกริยาช่วยและกริยาแท้
ได้แก่ • Verb to be คือ กริยากลุ่มหนึ่งที่ใช้ แสดงสถานะ เป็น... อยู่... คือ...
• Verb to have คือ กริยากลุ่มหนึ่งที่ใช้ บอกว่าประธาน มี...
• Verb to do คือ กริยากลุ่มหนึ่งที่ใช้ บอกว่าประธาน ทำ...
► modal verbs (กริยาช่วยพิเศษ)
คือ กริยาช่วยที่ทำให้กริยาแท้มีความหมายแตกต่างกันออกไป
ได้แก่ • may, might = อาจจะ
• should, ought to, had better = ควรจะ/น่าจะ
• will, would, shall = จะ
• can, could = สามารถ
• must, have to = ต้อง
• need not = ไม่จำเป็น
เป็นยังไงบ้างคะเพื่อนๆ พอจะแยกออกแล้วใช่ไหมคะว่า อันไหนคือกริยาแท้ อันไหนคือกริยาช่วย ถ้าเพื่อนๆสนใจอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมมากกว่านี้ สามารถอ่านได้ที่ บทความที่เกี่ยวข้องข้างล่างนี้ได้เลยค่ะ
